ԲՈՒՆ ԵՒ ԱՐԾԻՒԸ (Մխիթար Գօշ)
- Hrayr Daghlian
- Sep 22, 2015
- 1 min read
Բուն միջնորդ ղրկեց արծիւին քով եւ հարս խնդրեց անոր դուստրը:
– Դուն ցերեկուան քաջամարտիկ ես, իսկ ես՝ գիշերուան, արժանի ենք խնամիութեան:
Բազում խնդրանքներէ ետք արծիւը յօժարեցաւ տալ դուստրը:
Հարսանիքը ցերեկով սկսան: Փեսան ոչ մէկ բան կը տեսնէր, եւ հարսնեւորները կը ծաղրէին փեսան անոր համար: Երբ գիշեր եղաւ՝ հասրը ոչ մէկ բան կը տեսնէր: Ծաղրուծանակը աւելցաւ: Եւ այս պատճառով հարսանիքը չեղեալ նկատուեցաւ:
Մխիթար Գօշ
Կարճ պատմուածքներ
댓글